مستندهای ورزشی باعث رونق در جشنواره فیلم مستند حقیقت می‌شوند/ «رؤیای بزرگ» روایت رشد ورزش والیبال ایران از اواخر دهه شصت تا امروز

محمدی واله در مورد حضور فیلم «رویای بزرگ» در هفدهمین جشنواره بین المللی فیلم مستند حقیقت گفت: طبق تاریخچه جشنواره گونه‌های ورزشی مستند به جشنواره حقیقت جذابیت می‌هند.

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو - سید رضا میرجعفری، در فاصله پنج روز مانده به آغاز  هفدهمین جشنواره بین المللی فیلم مستند حقیقت گفت و گویی داشتیم با کارگردان و تهیه کننده «رؤیای بزرگ» که با حضور ملی‌پوشانی چون سید محمد موسوی، امیر غفور و فرهاد قایمی در شهرهای مشهد، یزد و گنبد کاووس به تولید رسیده است، مراحل پس تولید خود را طی کرده است و برای جشنواره «سینماحقیقت» امسال ثبت نام و ارسال شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در ابتدا محمد واله تهیه کنند «رؤیای بزرگ» در مورد موضوع و سوژه فیلم رویای بزرگ گفت: این سوژه توسط خود آقای مشکور به عنوان کارگردان انتخاب شده بود که وقتی مطرح شد به دلیل سال‌های طلایی که تیم ملی والیبال داشت ظرفیت تبدیل به یک مستند خوب را دارد. وقتی این سوژه به سفیر فیلم معرفی شد به عنوان تهیه کننده به مجموعه اضافه شدم.

تهیه کننده مستند رویای بزرگ در پاسخ مفصل تر به اینکه چرا سراغ این سوژه رفتیم اضافه کرد: ما قبل از انقلاب اسلامی در ورزش والیبال حرفی برای گفتن نداشتیم و تازه در دهه شصت سیر صعودی این ورزش آغاز می شود و در دهه نود به اوج خود می رسد. 

محمدی در مورد اینکه مستند ورزشی از مستندهای جذاب است توضیح داد: در کل در مورد مستند ورزشی باید بگوییم ابتدا فایده و هزینه آن را بسنجیم که تسهیل گر است یا چه کابردی در جامعه، قشر فرهنگی و ورزشی دارد؟ مستند سازی کاری سخت و گاهی اوقات پر هزینه است به خصوص ورزشی باشد، بالاخره ورزشکاران فقط در ایران نیستند به خصوص که لژیونر باشند و طبیعتا کلی دوندگی برای سوژه ها دارند و شخصیت هایی که جلوی دوربین می روند هر کدام ستاره هستند که هم گران است و هم کلی هزینه می‌برد و البته از مستندهایی هم هست که زمان زیادی می‌برد که اگر اسپانسر خوب داشته باشیم می تواند فروغ زیادی داشته باشد. 

وی در مورد جایگاه مستندهای ورزشی در دنیا هم گفت: این نوع مستند در جهان مخاطب زیادی دارد و جایزه‌های زیاد و خوبی هم در این سطح از اسکار، ایتفا تا سایر فستیوال‌های مطرح بین االمللی اهدا شده و مستند ورزشی دو شاخصه اصلی دارد هم می‌تواند جامعه را امیدوار کند و هم مسیری را برای مدیران نشان می‌دهد که چه شد ما یک ورزش شکوفا شد. 

مستند ورزشی اگر در بخش قهرمانی باشد یا رئال، باید سختی‌های ورزشکار را برای رسیدن به آن مقام نشان دهیم همین می تواند به جامعه نشان دهد که مسیر پیشرفت و رسیدن آدم‌ها به آن جایگاه ورزشی چگونه است؟ و این خود تسهیل گر است.

محمدی واله و حضور فیلم «رویای بزرگ» در هفدهمین جشنواره بین المللی فیلم مستند حقیقت هم ادامه داد: طبق تاریخچه جشنواره گونه ورزشی مستند در این رویداد حضور داشتند و به جشنواره حقیقت جذابیت می‌دادند و هم عموم مردم و مخاطب را جذب می کردند که مستند ما هم در بخش ملی این جشنواره حضور دارد و همین باعث دیده شدن مستند «رویای بزرگ» خواهد شد.  

در ادامه این گفت و گو کارگردان فیلم مستند رویای بزرگ هم در مورد فرم و محتوای این فیلم گفت: پژوهش مستند در جلسه ای ارائه شد و برای من جذاب بود که یک مدیر صنعتی کارهای بزرگی در عرصه ورزشی انجام داده که به اقدامات مرحم یزدانی خرم بر می گردد و یکی از اینها ارتقای جایگاه والیبال ایران در این ورزش بوده که توانست هم یک مستند ورزشی شود و هم الگویی برای تلاش‌های یک مدیر در این عرصه باشد. بحث مستند والیبال هم از اینجا آغاز شد و به این رسیدیم که تمرکزمان روی خود این ورزش باشد چرا که سالها هم یزدانی خرم در مدیریت ورزش کشتی بود. 

مشکور در مورد سیر پیشرفت ورزش والیبال توضیح داد: جایگاه خوب والیبال در دهه نود را مدیون مدیریت درست یزدانی خرم هستیم که فیلم مستند هم متمرکز بر نشان دادن پیشرفت این ورزش از دهه پنجه تا رسیدن به عصر حاضر و صعود به المپیک که سوژه خوبی برای نشان دادن پیشرفت در عرصه ورزش کشور است. 

احسان مشکور در مورد مستند رویای بزرگ و فرم آن گفت: ما بر اساس پژوهش به شکل فیلم رویای بزرگ رسیدیم که نتیجه مشاهده فیلم های زیاد مستند هم بود که باید به اقتضای مسائل داخل ایران هم به آن برسیم و آن چیزی که قرار است اکران شود ماحصل نتیجه همین فرایند است. 

کارگردان مستند رویای بزرگ در مورد تولیدی یا آرشیوی بودن این اثر گفت: این مستند 75 دقیقه است که اگر مصاحبه ها تولید محسوب شوند این فیلم پنجاه درصد آن تولید و نیم دیگر آن نیز آرشیوی است که اگر مصاحبه ها را هم در نظر بگیریم با مجموع تصاویر اینسرتی و بازیکنان بخش قابل توجهی از آن تولیدی است. 

وی ادامه داد: اکثر فیلم های مستندی که ساخته می‌شود ترجیح کارگردان این است که اکثرا تولیدی باشد ما هم سعی کردیم با حضور بازیکنان، مدیران و عوامل والیبال این مستند را بسازیم  و اگر مباحث امکانات و شرایطی که گفته شد خیلی مناسب بود می توانست رویای بزرگ اثر بهتری بود و شاید به دلیل کمبود امکانات و یا محدودیت منابع مالی بود. 

مشکور در پایان گفت: ما سعی کردیم در این مستند اقتدار و پیشرفت ایران را نشان دهیم و یک الگوی پیشرفت مدیریتی را نشان دهیم و «رویای بزرگ» می تواند یکی از بهترین آثار جشنواره حقیقت در فرم باشد.

 

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: رویای بزرگ سفیر فیلم جشنواره مستند حقیقت فیلم مستند حقیقت مستند ورزشی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۸۱۰۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عرضه روایت مستند کودکی حاج قاسم در نمایشگاه کتاب

به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «باران گرفته است» نوشته احمد یوسف زاده به تازگی توسط انتشارات مکتب حاج قاسم منتشر و در سی و پنجمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران عرضه می شود. این کتاب داستانی مستند از کودکی، نوجوانی و جوانی شهید حاج قاسم سلیمانی است.

یوسف زاده درباره این کتاب می گوید: به عنوان کسی که حدود دو سال با کودکی حاج قاسم زندگی کردم و در مورد ایشان و خانواده محترمشان تحقیق کردم باید بگویم زندگی حاج قاسم از همان کودکی یک زیست ساده، صمیمی و بی آلایش است. قرار بود اسم کتاب رو خوش مهر بگذاریم و دلیل آن این بود که حاج قاسم از کودکی مهرش به دلش همه می‌نشست.

یوسف زاده در مورد سبک زندگی حاج قاسم ادامه داد: ما در مورد حاج قاسم با یک کودک روستایی کم برخوردار مواجه هستیم که در آنجا رشد و زندگی می‌کند و مستقل به شهر می‌آید و هر لحظه ممکن بوده در آنجا دچار آسیب‌هایی شود کما اینکه حتی یکبار با گروهی آشنا می شود که عضو سازمان مجاهدین خلق بوده اما حاج قاسم از همه این موانع و دام‌های دوران طاغوت و پر التهاب انقلاب اسلامی عبور می‌کند.

این نویسنده دفاع مقدس و انقلاب اسلامی در در مورد اهمیت دوران کودکی حاج قاسم گفت: البته که یکی از مهمترین برهه‌های زندگی حاج قاسم دوران کودکی وی و تربیت یافتن در یک خانواده ساده با پدر و مادری روستایی که انسانهای پاک، دانا و با بصیرت دینی بالایی بودند.

وی افزود: خود حاج قاسم هم افتخار می‌کند که پدرش حتی در حد یک دانه گندم نان حرام به خانه نیاورد. وقتی با اهالی روستا حرف می‌زدم حرفشان این بود که با داشتن پدر و مادری مثل مشت حسن و مشت فاطمه طبیعی است که پسرشان حاج قاسم شود. یوف زاده در پایان تأکید کرد: کودکی حاج قاسم می‌تواند برای نسل‌ جدید هم الگو باشد.

در بخشی از این کتاب می خوانیم:

رادیوی فیلیپس هلندی بزرگ و سنگین بود. شصت سانت طول، چهل سانت عرض و بیست سانت قطر داشت. آن قدر سنگین بود که باید روی دوش حمل می شد. به لطف دوازده باطری «ریواک» بزرگ که پشتش می خورد، صدایش شفاف و قوی بود.

بعد از تعطیلی تابستان، وقتی تشکری برای سال دوم به قنات ملک آمد، رادیو شد نقل محافل روستا. شب ها، اکبر و حسین و صفدر و مش حسن و خیلی از هالی روستا در اتاق تشکری محفل می کردند. تشکری به آن ها علاقه مند شده بود و از هم نشینی شان لذت می برد. مردان روستایی رادیو گوش می دادند و خاطرات شیرین خود را برای هم تعریف می کردند و بلند بلند می خندیدند. تشکری برایشان چایی درست می کرد و بی آنکه دلیل خنده شان را بداند، تا آخر شب، که «داستان شب» را گوش می دادند، پای صحبتشان می نشست. مردها تا بروند به خانه هایشان، هر کدام دوازده سیزده استکان چای سر کشیده بودند.

آقای مدیر در خانه هر کدام از اهالی که برای شام دعوت می شد، رادیو را هم با خود می برد. با بلند شدن صدای رادیو، همسایه ها هم می آمدند و در سیاه چادر یا اتاق می نشستند و دوباره سر صحبت های بی پایان باز می شد. یک روز آقای مدیر بی رادیو به مهمانی رفت. در روستای آن طرف رودخانه عروسی دعوت بود. الاغی آوردند و آقا معلم را، که کت و شلوار شیکی پوشیده بود، با عزت و احترام سوار کردند و بردند به طرف محل عروسی. جمعیت زیادی آمده بودند. براهی هر طایفه ای جاهای خاصی مشخص شده بود که بنشینند و چای و ناهار بخورند. وقتی الاغ آقای تشکری به محدوده خانه داماد رسید، سازی و دهلی ها در حالی که می زدند و می نواختند، به استقبال آمدند.

***

قیافه قاسم در آن سن و سال دوست داشتنی بود. هنوز پشت لبش سبز نشده بود. می خواست به جایی برسد. می خواست کار ناتمام برادرش حسین را تمام کند. می خواست نه تنها وام پدرش را بپردازد، بلکه برای خودش هم زندگی خوبی بسازد. کار می کرد، سفت و سخت. حتی کارهایی که وظیفه اش نبود. وقتی ماشین حمل خواربار آن طرف خیابان هتل بوق می زد، تا یوسفی باخبر بشود، سومین حلب هفده کیلویی روغن را هم از پله ها بالا آورده و در انبار گذاشته بود. آقای هروی، همان جوان خوش تیپ خشکشویی اکسپرس، از فرزی قاسم کیف می کرد. یک روز وقتی داشت لباس های مشتری ها را اتو می کرد، دید قاسم نوجوان قالب های بزرگ یخ را با همان هیکل کوچکش از راه پله بالا می برد. دلش به حال او سوخت و با هم دوست شدند. عشایرزاده با نمک، در روزهای شلوغ هتل، به ویژه در ماه رمضان، برای اینکه بتواند با همان زبان روزه کارش را تند و سریع انجا بدهد، کفش هایش را در می آورد و در این لحظات دیگر انگار روی زمین راه نمی رفت، بلکه می لغزید!

این کتاب با ۲۳۰ صفحه، شمارگان هزار نسخه و قیمت ۱۵۰ هزار تومان توسط انتشارات مکتب حاج قاسم در نمایشگاه کتاب عرضه می شود.

کد خبر 6099526 فاطمه میرزا جعفری